Βιογραφικό Σημείωμα

Γεννήθηκε στις 9 Ιουλίου 1967 στη Λάρισα

Εισήλθε στο κέντρο Εκπαίδευσης Χειριστών Ειδικής Μονιμότητας στις 25 Φε­βρου­αρίου 1991 και αποφοίτησε το Σεπτέμβριο του 1991. Ονομάσθηκε ανθυποσμηναγός το Δεκέμβριο του 1991.

Σκοτώθηκε κατά την εκτέλεση διατεταγμένης πτήσεως, όταν το πυροσβεστικό αεροσκάφος CL-215 της 355 Μοίρας Τακτικών Μεταφορών της 112 Πτέρυγας Μάχης (Ελευσίνα) του οποίου ήταν συγκυβερνήτης, με κυβερνήτη τον Σμηναγό Κελετσέκη Στυλιανό, έπεσε στην περιοχή Άνω Ροδινής Αιγίου, στις 22 Αυγούστου 1993.

Γονείς του ήταν ο Αθανάσιος Παλαμιώτης στρατιωτικός υπάλληλος και η Βασιλική Παλαμιώτου το γένος Κολώνα δικαστική υπάλληλος. Τον Αύγουστο του 1971 γεννήθηκε η αδερφή του Σοφία.

Από μικρό παιδί ήταν πιο ώριμο από την ηλικία του, αγαπούσε υπερβολικά τα ζώα, τους παππούδες του και διαρκώς ρωτούσε για να μάθει για το κάθε τι. Από τριών ετών το πιο αγαπημένο του παιχνίδι ήταν το αεροπλάνο.

Τελείωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση αλλά και τα αγγλικά και μάλιστα στα 15 του πήρε το δίπλωμα του Proficiency, σπούδασε μουσική και έπαιζε επαγγελματικά ακορντεόν και αρμόνιο.

Πολύ γρήγορα έγινε ένας συνειδητός πολίτης και είχε άποψη για τα εθνικά θέματα, θύμωνε μάλιστα "γιατί η Ελλάδα ήταν πάντα με την πλάτη στον τοίχο".

Το 1985 στις Πανελλήνιες εξετάσεις που συμμετείχε πέρασε στο Τμήμα της Φυσικής Αγωγής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης από το οποίο απεφοίτησε το 1989.

Ασχολήθηκε με τον τένις, το σκι, αλλά και με τη διαιτησία και διηύθυνε πολλούς αγώνες του Πρωταθλήματος της Γ' κατηγορίας.

Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας στην Π.Α. "εκμεταλλευόμενος" μια διάταξη του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, έδωσε εξετάσεις για Ιπτάμενος, ήρθε πρώτος και ήταν αρχηγός της τάξης του. Εισήλθε στο κέντρο Εκπαίδευσης Χειριστών Ειδικής Μονιμότητας στις 25 Φε­βρου­αρίου 1991 και αποφοίτησε το Σεπτέμβριο του 1991. Ονομάσθηκε ανθυποσμηναγός το Δεκέμβριο του 1991.

Πέρα από τα πολλά προσόντα του σαν Αξιωματικός, διακρίθηκε για το θρησκευτικό του ήθος. Ήταν ένας πολύ ευσυνείδητος Αξιωματικός (διέκοψε την άδειά του για να βοηθήσει τους συναδέλφους του στην καταπολέμηση μιας μεγάλης πυρκαγιάς). Έλεγε "πως και ένα δέντρο να σωθεί είναι κέρδος για το περιβάλλον".

Υπήρξε ένας μοναδικός φίλος, αδερφός και γιος.

Σκοτώθηκε κατά την εκτέλεση διατεταγμένης πτήσεως, όταν το πυροσβεστικό αεροσκάφος CL-215 της 355 Μοίρας Τακτικών Μεταφορών της 112 Πτέρυγας Μάχης (Ελευσίνα) του οποίου ήταν συγκυβερνήτης, με κυβερνήτη τον Σμηναγό Κελετσέκη Στυλιανό, έπεσε στην περιοχή Άνω Ροδινής Αιγίου, στις 22 Αυγούστου 1993.

Τα αίτια της πτώσης του αεροσκάφους χαρακτηρίστηκαν από την επιτροπή που έκανε την έρευνα ΑΝΕΞΑΚΡΙΒΩΤΑ.

Τιμήθηκε μετά θάνατον από τον Δήμο Λαρισαίων με την ονομασία ενός δρόμου με τ' όνομά του (η κορυφή του Κίσαβου πήρε τ' όνομά του), τον Δήμο Ροδινής και την Ακαδημία Αθηνών.